Rada Fundacji
Maria Jakubowska-Kujawińska
Przewodnicząca Rady Fundacji
Ukończyła Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego w 1979 roku. W roku 1982 po aplikacji zdała egzamin sędziowski, a w 1984 – radcowski. Pracowała jako radca prawny najpierw na podstawie umów o pracę w różnych firmach a od 1990 roku prowadzi kancelarię radcy prawnego, obecnie z biurami w Warszawie i Zakopanem działając w zakresie pomocy prawnej dla przedsiębiorców i osób fizycznych.
Współpracuje z wieloma organizacjami społecznymi zajmującymi się problematyką rodziny i zdrowia: Fundacjami “Pomoc Rodzinie”, „Dom + Szkoła“, Mater Care, Stowarzyszeniem “Ku Rodzinie“.
Jest członkiem Rady Fundacji Warszawskiego Hospicjum dla Dzieci i Fundacji Szpitala na Działdowskiej.
Adres miejsca pracy:
Kancelaria Radcy Prawnego
Al. Solidarności 119/125 lok. 89
00-897 Warszawa
Telefon: 22 620 36 82, 22 850 01 05, 602 210 639
Fax: 22 620 36 82
E-mail: mariajk@mariajk.pl
Tomasz Dangel
Specjalizacje lekarskie:
anestezjologia i reanimacja, medycyna paliatywna.
Dr hab. n. med. Tomasz Dangel jest założycielem Warszawskiego Hospicjum dla Dzieci. Uważa, że nieuleczalnie chore dzieci i ich rodzice powinni mieć swobodny wybór między leczeniem w szpitalu a leczeniem w domu. Poprzednio pracował jako anestezjolog w Centrum Zdrowia Dziecka, gdzie zajmował się leczeniem bólu u dzieci. Na początku lat 90. postanowił stworzyć w Polsce system domowej opieki paliatywnej dla dzieci i powołał do życia pierwsze hospicjum pediatryczne. Jest inicjatorem wspierania rozwoju hospicjów dziecięcych w krajach Europy środkowej i wschodniej. W Instytucie Matki i Dziecka kierował Zakładem Opieki Paliatywnej, gdzie uzyskał habilitację w dziedzinie medycyny paliatywnej. Zainicjował powstanie pierwszego w Polsce komitetu etyki klinicznej w Instytucie „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka”. Kierował zespołem ekspertów Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego, który opracował wytyczne dla lekarzy „Zaniechanie i wycofanie się z uporczywego leczenia podtrzymującego życie u dzieci”. Autor wielu badań i publikacji na temat leczenia bólu, opieki paliatywnej i bioetyki w pediatrii.
1989 – medal „za osobiste męstwo” – od Prezydenta ZSRR – za pracę w Armenii po trzęsieniu ziemi
1994 – nagroda „Parasol Szczęścia” – od Redakcji „Twojego Dziecka” – za pionierską pracę na polu leczenia bólu u dzieci
1995 – nagroda „Człowiek – lek na całe zło” – od Redakcji „Super Expressu”
1996 – nagroda „Święty Mikołaj Roku” – od Programu 2 TVP
1997 – wyróżnienie w kategorii ochrony zdrowia – nagroda roku za działalność humanitarną „Człowiek – Człowiekowi”
1998 – nagroda im. św. Brata Alberta Adama Chmielowskiego– „za heroiczne realizowanie zasady miłości bliźniego” (zespołowo)
2002 – nagroda „Oskar dziecięcych serc” – w imieniu dzieci chorych na nowotwory leczonych w Klinice Onkologii i Hematologii Dziecięcej Akademii Medycznej we Wrocławiu
2002 – medal Polskiego Towarzystwa Opieki Paliatywnej
2003 – Złoty Medal Alberta Schweitzera, Albert Schweitzer World Academy of Medicine
2003 – medal „Amicus Minorum” za działalność na rzecz osób niepełnosprawnych, Fundacja Pomocy Osobom Niepełnosprawnym w Stróżach
2004 – Wielki Złoty Medal Alberta Schweitzera, Albert Schweitzer World Academy of Medicine
2005 – Order „Ecce Homo” za bezwarunkową miłość i pracę dla bliźnich, wbrew wszelkim przeciwnościom
2008 – medal „Pro infantis bono” za założenie Warszawskiego Hospicjum dla Dzieci tworząc atmosferę życzliwości i wsparcia, Rzecznik Praw Dziecka
2009 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Prezydent RP
Aktualizacja – 04.01.2012
Zofia Debreux
Przede wszystkim jestem mamą Łukasza, który przez kilka lat, aż do chwili tragicznej śmierci, był pod opieką Hospicjum.
W roku 2001 zaproponowano mi zaszczytną funkcję członka Rady Fundacji. Nie jestem, jak większość moich znakomitych kolegów, związana ze światem medycyny. Jednak problemy dotyczące dzieci, młodzieży nie są mi obce, ponieważ jestem nauczycielką Języka francuskiego. Uczę zarówno osoby dorosłe jak i dzieci. Bardzo lubię moją pracę, która nie tylko daje mi ogromną satysfakcję, ale pozwala na zachowanie kontaktu z otoczeniem, zmusza do dalszego rozwoju. Wieloletnia przyjaźń z byłymi uczniami i ich sukcesy zarówno w pracy jak i w życiu prywatnym są dla mnie najpiękniejszą nagrodą. Mam nadzieję, że moja dalsza współpraca z Radą Fundacji, przyczyni się chociażby w niewielkim procencie do udzielania pomocy małym i dużym pacjentom Hospicjum.
tel.: 22.833.49.28 oraz 608 301 283
e-mail: debreux@go2.pl
Jerzy Grębski
Urodził się w Warszawie w 1947 roku, tutaj też, w 1971 roku, ukończył wydział lekarski Akademii Medycznej. Jest specjalistą w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii. Pracował w Zakładzie Anestezjologii AM ul. Lindleya, później w Klinicznym Szpitalu Dziecięcym ul. Litewska, a następnie w Centrum Zdrowia Dziecka, gdzie był kierownikiem Pododdziału Intensywnej Opieki Medycznej.
W grudniu 1981 r. wyjechał jako członek ogólnopolskiej delegacji NSZZ „Solidarność” do Szwajcarii, gdzie zastało go wprowadzenie stanu wojennego w Polsce. Pozostał na emigracji, gdzie działał politycznie, społecznie i zawodowo.
Z emigracji wrócił w 2003 r. W tym też roku rozpoczął współpracę z Fundacją Warszawskie Hospicjum dla Dzieci jako Członek Rady Fundacji.
Marek Karwacki
Doktor Marek Karwacki jest specjalistą pediatrii oraz hematologii i onkologii dziecięcej, a także doktorem nauk medycznych w zakresie genetyki klinicznej.
Jako adiunkt w Katedrze i Klinice Onkologii i Hematologii Dziecięcej, Transplantologii Klinicznej i Pediatrii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego obecnie zajmuje się głównie hematologią dziecięcą oraz rzadkimi zespołami genetycznie uwarunkowanymi. Ma ponad dwudziestoletnie doświadczenie w opiece paliatywnej nad dziećmi.
Marcin Rawicz
Jeden z najbardziej doświadczonych polskich anestezjologów dziecięcych urodził się w Warszawie w 1948 r., gdzie też ukończył studia w 1971 r.
Po odbyciu stażu podyplomowego specjalizował się w anestezjologii pediatrycznej w Instytucie Matki i Dziecka pod kierunkiem prof. Zdzisława Rondio. Przeszedł tam wszystkie szczeble kariery zawodowej – od stażysty do zastępcy kierownika kliniki i uzyskał stopień doktora nauk medycznych. Poza udziałem w licznych szkoleniach krajowych odbył staże i kursy w Holandii, Niemczech, Szwecji i Australii.
Od 1991 do 2012 roku kierował oddziałem anestezjologii i intensywnej terapii pediatrycznej w Warszawskim Uniwersytecie Medycznym. w Warszawie, przekształconym później w Oddział Anestezjologii, Intensywnej Terapii i Opieki Okołooperacyjnej. W latach 2013-2018 – lekarz naczelny Warszawskiego Szpitala dla Dzieci. Obecnie na emeryturze.
W czasie swojej pracy zawodowej dr Rawicz opublikował 78 prac naukowych, wśród nich rozdziały do podstawowych podręczników z zakresu swojej specjalności. Wykładał na ponad 270 kursach podyplomowych w kraju oraz na 44 kongresach zagranicznych. Jest współautorem i prekursorem wprowadzanych w Polsce w latach 70-tych nowoczesnych metod leczenia niewydolności oddechowej wśród noworodków. Współorganizował Europejski Kongres Anestezjologii w Warszawie, dwa Europejskie Kongresy Anestezjologii Pediatrycznej (w Helsinkach i Kolonii) oraz liczne sympozja w Polsce i na terenie Europy.
Od 1992 roku aktywnie uczestniczył w pracach Europejskiej Federacji Towarzystw Anestezjologii Pediatrycznej (FEAPA), początkowo jako członek zespołu wykładowców, następnie w latach 1997-2005 – sekretarz Komitetu Wykonawczego. W 2005 został wybrany prezydentem-elektem Federacji.
W 2009 roku przewodniczył założycielskiemu kongresowi Europejskiego Towarzystwa Anestezjologii Dziecięcej (European Society for Paediatric Anaesthesiology) – ESPA, po którym objął pierwszą prezesurę Towarzystwa (2009-2011). W roku 2013 został wybrany członkiem honorowym ESPA.
W latach 1991-1996 Wiceprezes Zarządu Głównego i Prezes Zarządu Sekcji Pediatrycznej Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii, od 2002 do 2010 wiceprezes Zarządu Sekcji Pediatrycznej. W 2011 r otrzymał członkostwo honorowe Towarzystwa.
W 2014 roku został wybrany członkiem honorowym Towarzystwa Anestezjologów Pediatrycznych Wielkiej Brytanii i Irlandii (The Association of Paediatric Anaesthetists of Great Britain and Ireland – APAGBI), najstarszego naukowego towarzystwa międzynarodowego w swojej specjalności.
W latach 1985 – 1995 członek Zarządu Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci.
Laureat nagrody „Parasol Szczęścia” czasopisma „Twoje Dziecko” oraz nagrody I stopnia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej.
W okresie 1995-2002 członek Rady Nadzorczej Stowarzyszenia Warszawskie Hospicjum dla Dzieci, od 2003 do chwili obecnej członek Rady Fundacji Warszawskie Hospicjum dla Dzieci.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi RP i Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz wyróżniem prezydenta Warszawy „Za zasługi dla ochrony zdrowia w m. st. Warszawie”.
Aktualizacja – listopad 2019 r.
Mariusz Sokołowski
Doktor nauk humanistycznych, absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie i pedagogiki na Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie, inspektor polskiej policji w stanie spoczynku.
W przeszłości wieloletni rzecznik prasowy polskiej Policji. Obecnie adiunkt Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego, a także partner w agencji public relations – Prostrategic Communication.
Paweł Witt
Dr n med. i n. o zdr. Paweł Witt, EMBA, DBA
Pielęgniarz, psychoonkolog. Ukończył dwie specjalizacje – w dziedzinie pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki oraz pielęgniarstwa opieki paliatywnej.
Od 18 lat związany z anestezjologią i intensywną terapią dzieci, od ponad 5 lat również z opieką paliatywną. Obecnie pracuje jako pielęgniarz oddziałowy w Klinice Anestezjologii i Intensywnej Terapii Dzieci DSK UCK WUM, dodatkowo jako adiunkt naukowo – dydaktyczny na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym.
Wieloletni wykładowca w kształceniu dyplomowym i podyplomowym dla pielęgniarek i położnych. Od 12 lat pełni funkcje prezesa Polskiego Towarzystwa Pielęgniarek Anestezjologicznych i Intensywnej Opieki od 2022 roku pełni funkcje prezesa Koalicji na rzecz bezpieczeństwa szpitali. Przez 8 lat pełnił funkcję członka Krajowej Rady Akredytacyjnej Szkół Pielęgniarek i Położnych w Ministerstwie Zdrowia oraz funkcję Mazowieckiego Konsultanta Wojewódzkiego w dziedzinie pielęgniarstwa anestezjologicznego.
Autor programów specjalizacji, publikacji naukowych. Organizator corocznych konferencji dotyczących opieki paliatywnej. Ukończył 5 kierunków studiów podyplomowych – Zarządzanie zasobami ludzki w jednostkach ochrony zdrowia; Prawo medyczne, bioetyka i socjologia medycyny; Psychoonkologia kliniczna; Studia menedżerskie – Executive Master of Business Administration oraz Doctor of Business Administration. Redaktor naczelny kwartalnika Pielęgniarstwo w anestezjologii i intensywnej opiece.
Zainteresowania naukowe dotyczą jakości śmierci i umierania w opiece paliatywnej. Na temat tego zagadnienia napisał pracę doktorską obronioną w 2020 roku. Biegły sądowy w dziedzinie pielęgniarstwa opieki paliatywnej i psychoonkologii.
