Dziękujemy Ci Łucjo
Nasza wieloletnia wolontariuszka – Łucja Joppek wyjechała za granicę.
25 października 2014 r. odwiedziła Hospicjum, żeby się pożegnać.
Dziękujemy Ci Łucjo za 10 lat pomocy, za to że zawsze mogliśmy na Ciebie liczyć.
Będziemy ciepło Cię wspominać.
Zespół Fundacji Warszawskie Hospicjum dla Dzieci
Na zdjęciach od lewej: Małgosia Klimkiewicz i Łucja Joppek.
Zawsze chętna do pracy, skromna, cicha i niezawodna – tak można opisać naszą niezwykłą wolontariuszkę Łucję Joppek, która od 10 lat z oddaniem i sercem opiekowała się podopiecznymi Warszawskiego Hospicjum dla Dzieci. Bardzo Ci dziękuję Łucja za wszystko, za to że pomagałaś, kiedy tylko miałaś możliwość. Nie ma wielu takich osób jak Ty. Podziwiam Cię za Twoją bezinteresowność i ogromne serce do dzieciaków. Pamiętaj o nas, bo my o Tobie zawsze będziemy pamiętać.
Małgosia Klimkiewicz
Koordynator wolontariatu od 2011 r.
Wolontariat ma wiele barw. Łucję pamiętam jako osobę, która stanowiła najwyraźniejszą z nich. Osobę nadającą kolorytu każdemu swojemu działaniu. Coraz rzadziej można spotkać osoby, które wolontariat traktują jako swoiste powołanie, misję. A Łucja taka jest. Szczera, bezpośrednia, oddana, otwarta na innych i mądrze empatyczna. Każdą wizytę u chorego dziecka traktowała bardzo poważnie, a trudności jakie się pojawiały – jako wyzwanie. Dzieliła się często swoimi przemyśleniami, otwierając nam oczy na wiele spraw. Ja osobiście miałem do Łucji pełne zaufanie i wiedziałem jest ona Skarbem Wolontariatu Hospicyjnego, o który należy dbać. Dzięki Łucja za te lata współpracy spędzone razem.
Łukasz Strojnowski
Koordynator wolontariatu w latach 2008-2010
Łukasz nazwał Łucję Skarbem... Ja zawsze mówię o niej z uśmiechem „Perła Polskiego Wolontariatu". Dlaczego perła? Dlatego, że ludzi z taką jak Ona pasją oddanych bezinteresownej pomocy innym spotykamy w swoim życiu bardzo, bardzo rzadko.
Będąc 10 lat temu koordynatorem wolontariatu to ja miałem przyjemność pierwszego spotkania i pierwszej rozmowy z Łucją. Nie zdawałem sobie wtedy jeszcze sprawy jaki Skarb i jaką Perłę mam na wyciągnięcie ręki.
Dzięki Łucjo za to że byłaś z nami. Niech Ci się życie ułoży tak jak to sobie wymarzyłaś – swoją bezinteresownością, pasją i wytrwałością w dążeniu do celu zasłużyłaś na to jak nikt inny.
Wojtek Marciniak
Koordynator wolontariatu w latach 2004-2007
W 2009 r. Łucja tak pisała o sowjej pracy wolontariuszki:
Wolontariat jak tęcza
